کد مطلب:314288 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:187
منع کردن لشکر معاویه در جنگ صفین از آب برداشتن یاران امیرالمؤمنین
و من كلام له علیه السلام
لما غلب أصحاب معاویة أصحابه علیه السلام علی شریعة الفرات بصفین، و منعوهم من الماء:
قد استطعموكم القتال، فأقروا علی مذلة، و تأخیر محلة، أو رووا السیوف من الدماء ترووا من الماء، فالموت فی حیاتكم مقهورین، و الحیاة فی موتكم قاهرین، ألا و ان معاویة قاد لمة من الغواة، و عمس علیهم الخبر حتی جعلوا نحورهم أغراض المنیة. [1] .
[ صفحه 144]
از سخنان علی علیه السلام است آن گاه كه لشكر معاویه در جنگ صفین بر اصحاب آن بزرگوار پیشی جسته، راه ورود به آب فرات را به تصرف درآورده، آنان را از برداشتن آب مانع گشتند:
لشكر معاویه (با تصرف شریعه ی فرات و منع شما از برداشتن آب) كارزار با شما را طالبند، پس شما یا بر ذلت و خواری اقرار كرده شجاعت و شرافت را از دست بدهید (اظهار عجز و ناتوانی كرده از تشنگی بیچاره شده خود را به دشمن تسلیم نمایید) یا آنكه شمشیرهاتان را از خونها(ی ایشان) سیرآب كنید تا از آب سیراب شوید، پس مرگ (حقیقی) در زندگانی شماست اگر مغلوب بشوید، و (حقیقت) زندگانی در مرگ شماست آن گاه كه (بر دشمن) غالب آیید، (مرگ با عزت و شرافت بهتر از زندگانی با ذلت و خواری) آگاه باشید كه معاویه عده ی قلیلی از گمراهان و نادانان را به كارزار آورده (با اینكه لشكر معاویه زیاد بوده ایشان را به عده ی قلیلی تعبیر فرموده، اشاره است به اینكه به علم جنگ آشنا نیستند) و حقیقت امر را (كه جنگ برای به دست آوردن سلطنت و ریاست است) از آنان پنهان نموده (و خون خواهی عثمان را بهانه قرار داده) تا اینكه آنها گلوهای خود را هدف (تیرهای) مرگ قرار داده اند (از روی نادانی و گمراهی برای كشته شدن آماده هستند).
لما غلب أصحاب معاویة أصحابه علیه السلام علی شریعة الفرات بصفین، و منعوهم من الماء:
قد استطعموكم القتال، فأقروا علی مذلة، و تأخیر محلة، أو رووا السیوف من الدماء ترووا من الماء، فالموت فی حیاتكم مقهورین، و الحیاة فی موتكم قاهرین، ألا و ان معاویة قاد لمة من الغواة، و عمس علیهم الخبر حتی جعلوا نحورهم أغراض المنیة. [1] .
[ صفحه 144]
از سخنان علی علیه السلام است آن گاه كه لشكر معاویه در جنگ صفین بر اصحاب آن بزرگوار پیشی جسته، راه ورود به آب فرات را به تصرف درآورده، آنان را از برداشتن آب مانع گشتند:
لشكر معاویه (با تصرف شریعه ی فرات و منع شما از برداشتن آب) كارزار با شما را طالبند، پس شما یا بر ذلت و خواری اقرار كرده شجاعت و شرافت را از دست بدهید (اظهار عجز و ناتوانی كرده از تشنگی بیچاره شده خود را به دشمن تسلیم نمایید) یا آنكه شمشیرهاتان را از خونها(ی ایشان) سیرآب كنید تا از آب سیراب شوید، پس مرگ (حقیقی) در زندگانی شماست اگر مغلوب بشوید، و (حقیقت) زندگانی در مرگ شماست آن گاه كه (بر دشمن) غالب آیید، (مرگ با عزت و شرافت بهتر از زندگانی با ذلت و خواری) آگاه باشید كه معاویه عده ی قلیلی از گمراهان و نادانان را به كارزار آورده (با اینكه لشكر معاویه زیاد بوده ایشان را به عده ی قلیلی تعبیر فرموده، اشاره است به اینكه به علم جنگ آشنا نیستند) و حقیقت امر را (كه جنگ برای به دست آوردن سلطنت و ریاست است) از آنان پنهان نموده (و خون خواهی عثمان را بهانه قرار داده) تا اینكه آنها گلوهای خود را هدف (تیرهای) مرگ قرار داده اند (از روی نادانی و گمراهی برای كشته شدن آماده هستند).
[1] نهج البلاغه فيض الاسلام، ص 138.